De Vrije Vaart – Verslag Startweekend 2019
Van plus twee tot plus zeventien
Het startweekend 2019 was een weekend van uitersten: zaterdagmorgen sneeuwde het en was het tamelijk druilerig met van die natte sneeuwvlokken… en zondagmiddag was een heerlijke dag met veel zon, rustige oostenwind en een heerlijke temperatuur van zeventien graden.
Vrijdagavond kwamen we met zijn allen bij elkaar op de Wilhelmina, een mooie klipper uit 1928 die door Harriët Stalman en haar man op een geweldige wijze gerenoveerd is en nog steeds goed wordt onderhouden. Zo zijn er achterop twee grote kranen gemaakt om een sloep aan te hangen. Naar ik hoorde is de sloep wel 6 meter dus je kunt nagaan hoe groot de kranen zijn. Een en ander is trouwens mooi in verhouding met de rest van de boot.
Harriët wordt ondersteund door matroos Bart. Bart is nog maar 1 week op de Wilhelmina, maar weet al precies hoe het werkt door zijn vijf jaren ervaringen op andere schepen van de bruine vloot.
Monique heeft de hut indeling weer goed gemaakt, en ook de boodschappen weer goed geregeld. Dank je, Monique!
Die vrijdagavond hebben we besloten om naar Terschelling te gaan. Dus… de volgende morgen na de eieren van Pieter, de trossen los. Die zaterdagmorgen sneeuwde het daadwerkelijk – het was onwerkelijk om midden April sneeuw te zien. Die middag was tamelijk guur met lage temperaturen, en een onvoorspelbare wind die varieerde van 3-5 Beaufort. Rond drie uur kwamen we in de buurt van Terschelling door richting Vlieland te varen en onder de Richel door stuurboord uit te draaien naar Terschelling. Daar gebeurde het dat het schip plotsklaps een schuiver maakte met een nare helling tot gevolg. Eigenlijk direct daarna kwam er nog een rare schuiver en helde het schip zwaar over – het water kwam in de gangboorden. Grote schrik aan dek. De zeilen moesten nu snel gestreken worden. Joris werd door de fokkeschoot in zijn rug geduwd en maakte een flinke buikschuiver, waarbij zijn muts te water raakte.
Benedendeks was het ook een puinhoop met losgeslagen tafels (zeer zware tafels die gezekerd waren in gaten in het dek), een kapot schoenenrek, kapotte stoelleuningen en – veel erger – drie mensen die geblesseerd raakten. Zij werden volkomen onverwacht door de kajuit geslingerd. Gelukkig was er niets gebroken; wel kneuzingen en een scheurtje boven het oog. Een groot geluk dat het tot dit beperkt bleef.
Als gevolg moest natuurlijk eerst het zeiloppervlak drastisch minderen, en werd eenieder aan het werk gezet om alle zeilen zo snel mogelijk te strijken. Het moest snel – het netjes opdoeken van de zeilen was van latere zorg.
De motor starten: normaal geen probleem, maar door de zware slagzij is er troep uit de dieseltank in de dieselaanvoerleiding gekomen en raakte het dieselfilter verstopt. Als resultaat: de motor stopt ermee.
Als een haas het anker eruit!
Gelukkig kon Harriët samen met onze Ad en onze Joris, het dieselfilter vervangen. Na ontluchten deed de motor het weer en dan gauw naar Terschelling. Terschelling is voor velen van ons een bekend eiland, en eerlijk gezegd is daar niet zo veel over te vertellen. Brandaris en Cranberries enzo.
Zondagmorgen met een heerlijk rustig oostenwindje met grootzeil en fok richting Vlieland en met de Vliestroom naar het zuiden. Simpelweg een heerlijke tocht. Wel fris, maar met veel zon.
Natuurlijk bij aankomst een borreltje/biertje/frisje gedronken op het middendek en nog even nagenieten van de mooie dag… Het werd daadwerkelijk zeventien graden – wel 15 graden verschil met de start van de reis!
Onze recreatievereniging De Vrije Vaart heeft al weer een optie genomen op het derde weekend van April in 2020! Een mooie traditie lijkt geboren.